Vergenoegdheid

Fil.4:11 - Ek sê dit nie omdat ek gebrek ly nie, want ek het geleer om my in alle omstandighede te behelp.

Ek het geleer om vergenoegd te wees met die omstandighede waarin ek is.....

Jeremiah Burroughs, 'n Puritein beskryf vergenoegdheid as volg:

" It is a sweet, inward, quiet, gracious frame of spirit, which freely submits to and delights in God's wise and fatherly disposal in every condition. It is sweet, it is inward, it is a heart-thing and God works it indoors.”

Ons lees ook hiervan in Spreuke 14:14 (’n Onbetroubare mens kry sy verdiende loon; ’n goeie mens ontvang meer as sy beloning); 1Tim 6:.6-8 (Die godsdiens is ’n groot wins as iemand tevrede is met wat hy het, ⁷want ons het niks in die wêreld ingebring nie; ons kan ook niks daaruit wegneem nie. ⁸As ons dan kos en klere het, moet ons daarmee tevrede wees); Heb.13:5 (Hou julle lewe vry van geldgierigheid; wees tevrede met wat julle het. God self het gesê: “Ek sal jou nooit verlaat nie, jou nooit in die steek laat nie”); 1Pet.3:4 (Nee, julle skoonheid moet dié van die innerlike mens wees: blywende beskeidenheid en kalmte van gees. Dit het  by God groot waarde).

Vergenoegdheid is dus iets waarna ons moet smag, want dit verheerlik God! Burroughs sê dis 'n innerlike vrede en 'n gesindheid van rustige stilwees. Hierdie gesindheid kan gesien word in die volgende:

   1.      Tugtiging:  Wanneer ek deur God getugtig word, weerstaan ek dit nie, maar ek leer daaruit wat ek moet vlg. Heb.12:5-8.

   2.      Kla: Wanneer ek kla, teenoor God en my vriende doen ek dit op die regte manier. Dawid is 'n baie goeie voorbeeld hiervan bv. in Psalm 42. Hy sê dat trane sy spys is elke dag en in Psalm 43 sê hy: U is my toevlug, Here; waarom verstoot U my? Ons mag klae, maar dan moet ons dit op die regte manier en met die regte gesindheid doen. Ons gesindheid moet spreek van totale onderwerping aan God, dis waarom Dawid dan ook in hierdie Psalms met homself praat en sê: "wat buig jy jou neer, o my siel, en wat is jy onrustig in my"?

   3.      Oplossings: 'n Sagte en stil gees staan nie teenoor die soek van oplossings nie, maar dit gaan weereens oor die gesindheid waarin die oplossings gesoek word.

   4.      Onrus: 'n Sagte en stil gees is sonder woede, ongeduld en bitterheid en raak nie ontsteld nie, maar kom tot rus by God - Psalm 37.

   5.      Bekommernis: Die regte gesindheid impliseer ook verder dat ek my nie bekommer nie, maar my bekommernis aan die Here oorlaat volgens Fil.4:6-7.  Die volgende Skrifgedeelte 1Joh. 4:18 gaan selfs verder deur te sê dat die ware liefde dryf die vrees uit, want vrees sluit straf in..... Dit impliseer dat wanneer ek God liefhet, ek volkome sekuur sal wees, ongeag wat oor my pad kom. Ek sal selfs nie vrees vir wat God in my lewe kan of moet doen nie. Ek sal m.a.w dit nie vrees wanneer God dit nodig ag om my te tugtig nie.

   6.      Ontmoediging: 2  Kon. 7:2 Al sou die Here die vensters van die hemel open...... Die Here wil hê dat ons Hom sal vertrou, ongeag die omstandighede. Wanneer ons God nie kan vertrou met onmoontlike omstandighede nie, het ons nie 'n sagte en stil gees nie en is ons ook nie vergenoeg nie.

   7.      Ontvlug: Saul gaan na die heks van Endor. Ek sal enige iets doen solank ek net kan ontvlug van my omstandighede. Rebekka en Jacob maak hul eie planne   net soos Sarah en probeer om God te "help" om Sy wil uit te voer. Dit wil oënskynlik voorkom asof die Here vergeet het, wat Hy beloof het.

   8.      Opstand: Here, hoekom ek? Here, hoekom nou? Here, ek kan nie meer nie............ Ons mag dit dalk nie sê nie, maar die gedagte mag by ons opkom dat  daar nog nooit iemand was wat so swaar gekry het nie.

Vergenoegdheid kom vanuit 'n totale rus en vertroue in die Here. 'n Gesindheid wat sê: "Ek loof die Here in hierdie omstandighede, ek is rustig met wat ookal met my gebeur, want God is in beheer hiervan.” Hy is nie net in beheer hiervan nie, maar Hy is ook betrokke hierin in Sy volmaakte wysheid en liefde. Dit is om  wat Dawid  in Psalm 42 gebid het, te bid. O, my siel waarom is jy onrustig in my, hoop op God.

Waarom is so baie gelowiges so ongelukkig? (Kort artikel deur Jim Johnson)

Why Are So Many Christians Unhappy?

June 20, 2015

·         by Jim Johnston

·         Topic: Joy

Joy is the emotion of salvation. We rejoice with joy that is inexpressible and filled with glory (1 Peter 1:8). If you’re a Christian, the Spirit gives you soaring delight in Christ. His beauty and greatness thrill your soul.

But quite a few believers struggle to experience joy. Why is that?

Some people by nature tend to be sad, and joy is an ongoing challenge. When I read Martyn Lloyd-Jones’s classic, Spiritual Depression, I was surprised that he mentions temperament or personality as “the first and foremost cause.” He may be right.

But there are other reasons. Young moms are often surprised at how tired they are — sleepless and exhausted — and they wrestle to find joy. If you are grieving or suffering, you may not realize that God has specific joys for you in your present circumstance. And don’t forget that our enemy hates us and will steal every ounce of joy he can.

But the most miserable Christians I’ve seen are those who live with a foot in both worlds.

They hedge their bets. They have one eye on heaven and one on earth. They call on the name of Christ, but they still try to find security, satisfaction, pleasure, or fulfillment from this world. They’re riding the fence. And they’re not happy.

Is that you? The only way to have joy is to say a full “Yes” to God. Which means saying “No” to the world.

The Great Yes

It is important for every Christian to be convinced that God is good. And what’s more — God alone is good.

If we are not absolutely convinced that God alone is good, we will not be able to say “No” to other gods that promise joy but deliver sorrow. We don’t dare to imagine that there is even a sliver of good apart from God and his will for our lives. Not a shred.

The Psalms drive this truth home.

I say to the LORD, “You are my Lord; I have no good apart from you.” (Psalm 16:2)

And again,

Whom have I in heaven but you? And there is nothing on earth that I desire besides you. (Psalm 73:25)

And again,

I cry to you, O Lord; I say, “You are . . . my portion in the land of the living.” (Psalm 142:5)

In the New Testament, James writes,

Do not be deceived, my beloved brothers. Every good gift and every perfect gift is from above, coming down from the Father of lights. (James 1:16–17)

Every ounce of good in this world comes from God. Nothing can possibly be good unless it comes from God. A joyful Christian believes this truth. She banks her life — and her joy — on it.

Calvin put it this way:

it will not suffice simply to hold that there is one whom all ought to honor and adore, unless we are also persuaded that he is the fountain of every good, and that we must seek nothing elsewhere than in him. . . . For until men recognize that they owe everything to God, that they are nourished by his fatherly care, that he is the Author of their every good, that they should seek nothing beyond him — they will never yield him willing service. Nay, unless they establish their complete happiness in him, they will never give themselves truly and sincerely to him. (Institutes, I, 2, 1)

God is good. God alone is good. And all good comes from God.

Best of all, God gives us himself. And he is our joy — the unspeakably glorious delight of our hearts. David says,

In your presence there is fullness of joy; at your right hand are pleasures forevermore. (Psalm 16:11)

The Great No

Satan tempts us to think we can find something good and satisfying apart from God. But we must declare a strong, resounding “No” to anything that promises good without him. This great “No” is at the heart of Christian joy.

The essence of sin is looking for good outside of God and his will. That is how our mother Eve was deceived.

So when the woman saw that the tree was good for food, and that it wasa delight to the eyes, and that the tree was to be desired to make one wise, she took of its fruit and ate. (Genesis 3:6)

We stumble in the same way she did. When I dig beneath the surface of any sin in my life, I find that I am trying to get something good apart from God and his ways. That good thing might be pleasure, security, significance, satisfaction, justice, belonging, comfort, some physical need, etc. But I try to get it without God.

In the end, it is idolatry. I am looking to something other than God to meet my needs and satisfy my desires. These gods promise joy, but they deliver misery.

That is why a half-hearted Christian cannot have ongoing joy in Christ. David says,

The sorrows of those who run after another god shall multiply. (Psalm 16:4)

And again,

For my life is spent with sorrow, and my years with sighing; my strength fails because of my iniquity. (Psalm 31:10)

We run after other gods to find joy, but we find sorrow.

A young woman knows that she shouldn’t marry a non-Christian, but she thinks she will find love and security in this relationship — even though God is not in it. She wants something good, but she is looking to another god to provide it, and her sorrows will multiply.

A man thinks he will find fulfillment in pornography or hooking up after work. Sexual pleasure is a good thing in God’s way. But this man is looking to another god to give to him, and these brief seconds of pleasure will turn to gravel and ashes in his mouth.

A woman looks for significance through gossip. She feels important when she talks about what other people are doing. She is not finding her worth in Christ. She is running after another god for her sense of value.

An unforgiving man holds a grudge. He thinks that it is his responsibility to make things right. Justice is a good thing, but he is not looking to the “Judge of all the earth” to give it to him. He is running after another god.

So choose today whom you will serve. Look to God and his will for every good gift in your life. Say with the psalmist, “The Lord is my chosen portion and my cup” (Psalm 16:5).

Half-hearted Christians are not happy Christians. Hope in God, and don’t run after other gods. That is the path to joy.

VERHOUDINGE

1.   INLEIDING:

      1 Thess.5:12-19 ~ MAAR ons vra julle, broeders, erken die wat onder julle arbei en julle voorgangers in die Here is en julle vermaan;¹³en bewys hulle in liefde die hoogste agting ter wille van hulle werk. Hou vrede onder mekaar. ¹⁴En ons versoek julle, broeders, vermaan die onordelikes, bemoedig die kleinmoediges, ondersteun die swakkes, wees lankmoedig teenoor almal.¹⁵Sorg dat niemand ’n ander kwaad vir kwaad vergeld nie; maar jaag altyd ná wat goed is, teenoor mekaar sowel as teenoor almal. ¹⁶Wees altyddeur bly. ¹⁷Bid sonder ophou.¹⁸Wees in alles dankbaar, want dit is die wil van God in Christus Jesus oor julle.¹⁹Blus die Gees nie uit nie.

2.    INHOUD:

1.1. Erken die wat onder julle arbei en julle vermaan:

      Hier vra Paulus baie spesifiek vir die gemeente om hul leiers te respekteer. Hy motiveer dit deur te sê dat hulle hard werk. Met harde werk word geïmpliseer dat die herder van die gemeente verantwoordelikheid aanvaar om die kudde te voed en te versorg. Hy gaan voort deur te sê: “ ...in liefde..” Die Evangelie van God Drie-enig is een van liefde, daarom moet ons, die herder wat waak oor ons siele ook liefhê. Dit is egter nie altyd maklik om die herder lief te hê nie. Die herder is iemand met gebreke, glad nie volmaak nie en ‘n gewone mens, maar God verwag van ons om hom te respekteer in liefde.

      Ek wil graag ‘n voorbeeld uit die Skrif noem waar mense nie hul leiers geag het nie. In Numeri 16 kom Datan, Abiram en Korag teen Moses in opstand en in Numeri 17 bevestig God dat Hy Moses en Aaron gekies het om as leiers op te tree. God weet dat die leiers wat deur Hom aangewys is, blote mense is, maar Hy verwag van ons om hulle ter respekteer en lief te hê twv Sy eer en nie omdat hulle volmaak is nie.  Laat ons gesindheid die wees waarvan Dawid in Psalm 141:5 praat - ⁵Laat die regverdige my met liefde slaan en my tugtig—hoofsalf sal my hoof nie weier nie. Heb.12:7-10 sê... julle het die vermaning heeltemal vergeet wat tot julle as seuns spreek: My seun, ag die tugtiging van die Here nie gering nie en beswyk nie as jy deur Hom bestraf word nie;⁶want die Here tugtig hom wat Hy liefhet, en Hy kasty elke seun wat Hy aanneem.⁷As julle die tugtiging verdra, behandel God julle as seuns; want watter seun is daar wat die vader nie tugtig nie? ¹¹Nou lyk elke tugtiging of dit op die oomblik nie ’n saak van blydskap is nie, maar van droefheid; later lewer dit egter ’n vredevolle vrug van geregtigheid vir die wat daardeur geoefen is.

1.2. Vrede onder mekaar

      Dit verwys terug na die vorige vers waar ons vermaan word om die herder lief te hê. Wanneer lidmate die leier respekteer en liefhet, soos hulle moet, maak dit ook vir die herder makliker om eenheid in die gemeente te bewerk. Die vyand word nooit moeg om onmin, twis en tweedrag te saai nie, ons moet dit dus ter harte neem om veral, in eenheid met ons herder en leeraar te wees. Verder wys dit daarop dat almal in die gemeente die volgende verantwoordelikhede het en nie net die herder nie.

1.3. Vermaan Mekaar:

Die onordelikes wat vermaan moet word kan beskryf word as diegene wat nie inpas is, met die gemeente en lering van die gemeente nie – soos ‘n soldaat wat uitpas masjeer. Die woord “ontugtige” verwys na o.a die wie fanaties is, die bemoeisiekes en luiaards. 1Thes. 4:11,12 sê ^{~ …11}en julle eer daarin te stel om rustig te lewe en julle eie sake te behartig en met julle eie hande te werk, soos ons julle beveel het,¹²sodat julle welvoeglik kan wandel teenoor die wat buite is, en aan niks behoefte mag hê nie. Ook 2Thess.3:10 ~ ¹⁰Want ook toe ons by julle was, het ons julle dit altyd beveel: as iemand nie wil werk nie, moet hy ook nie eet nie.¹¹Want ons hoor dat sommige onder julle onordelik wandel, dat hulle nie werk nie, maar bemoeisiek is.¹²Sulke mense beveel en vermaan ons deur onse Here Jesus Christus, om rustig te werk en hulle eie brood te eet.

1.4. Bemoedig en Ondersteun die Kleinmoediges:

      Die swakkes moet gehelp word. Hier praat Paulus van beide fisiese en emosionele swakkes. Hierdie mense moet met deernis hanteer en bemoedig word. Dit kan selfs ook verwys na persone wat ‘n swakheid het tov ‘n spesifieke sonde.

1.5. Wees Lankmoedig:

      Ons moet lankmoedig wees met ALMAL.  Hierdie vers verwys na aldrie groepe mense – die onordelikes, swakkes en kleinmoediges! In plaas daarvan dat diegene verwerp word, moet almal met almal lankmoedig wees. Alles moontlik moet gedoen word om die nodige geestelike en morele ondersteuning aan almal te verleen en dit mag nie net van die herder verwag word nie, elke lidmaat moet betrokke wees.

2.6.    Vergelding:

      Hierdie gedeelte is van die uiterste belang, omdat dit elke gedagte van vergelding impliseer. Moet in geen opsig iemand kwaad vir kwaad vergeld nie. Dit sê verder dat ons NIEMAND kwaad met kwaad mag vergeld nie – nie eers ons vyand nie. Rom.12:19-21 ~ ¹⁹Moenie julle wreek nie, geliefdes, maar gee plek vir die toorn; want daar is geskrywe: Aan My kom die wraak toe, Ek sal vergeld, spreek die Here.²⁰As jou vyand dan honger het, gee hom iets om te eet; as hy dors het, gee hom iets om te drink, want sodoende sal jy op sy hoof vurige kole ophoop.²¹Laat jou nie deur die kwaad oorwin nie, maar oorwin die kwaad deur die goeie. Die eerste stap na lankmoedigheid is om nie te vergeld nie.

      Dan kom ons by die positiewe opdragte - Jaag na wat goed is, wees altyd bly, bid altyd en wees in alles dankbaar.

1.7. Wees bly:

      Dit beteken om o.a. kalm te bly in tye wat teenspoed, aanslae van die bose en beproewing. (Fil. 4:4; Ps.37:5; 1Pet.5:7) Ons moet onsself dus voortdurend herinner aan al die seëninge wat die Here oor ons uitstort en agting en waardering daarvoor hê. Ons redding is die grootste geskenk ooit en daarom kan ons in alle omstandighede bly wees.

2.8.  Bid:

      As gevolg van die feit dat ons so maklik deur omstandighede beïnvloed word, maan hy ons daartoe dat ons altyd moet bid.

2.9.    Dankbaar in alle omstandighede:

      Iemand het gesê indien jy sonder dankbaarheid bid, knip jy die vlerke van jou gebed.

1.10. Blus die Gees nie uit nie

      Hiermee word verwys daarna dat ons die Gees kan uitblus wanneer ons nie gehoorsaam is aan die Woord van God nie en verder ook as ons nie agslaan op die prediking nie. 

      Ons moet dus voortdurend vra dat die Here die olie aan ons lampe sal verskaf, sodat Sy lig in en deur ons lewens mag skyn.

3.   Opsommend kan ons dus vir mekaar sê:

•      Ons respekteer ons herder wanneer ons in liefde ter harte neem wat hy preek en wanneer hy in ons lewens inspreek of ons terreg wys.

•      Elkeen is verantwoordelik om toe te sien dat die eenheid bewaar word.

•      Ons het almal die opdrag om andere tereg te wys.

•      Ons het almal die opdrag om die swakkeres te bemoedig.

•      Ons moet met almal lankmoedig wees.

•      Ons mag nie kwaad met kwaad vergeld nie.

•      Ons moet bly en dankbaar wees, veral oor die feit dat ons gered is.

•      Ons moet bid.

•      Ons moet dankbaar wees in alle omstandighede.

•      Blus die Gees nie uit nie.

4.   AFLSUITING:

⁴Ek dank my God altyd oor julle vir die genade van God wat aan julle in Christus Jesus gegee is,⁵dat julle in alle opsigte in Hom ryk gemaak is, in elke woord en alle kennis;⁶soos die getuienis aangaande Christus bevestig is onder julle,⁷sodat julle in geen enkele genadegawe agterstaan nie, terwyl julle wag op die openbaring van onse Here Jesus Christus,⁸wat julle ook sal bevestig tot die einde toe, om in die dag van onse Here Jesus Christus onberispelik te wees.⁹God is getrou, deur wie julle geroep is tot die gemeenskap met sy Seun Jesus Christus, onse Here (1 Kor.1:4-9). Ook 1 Thes.5:23 ~ ²³En mag Hy, die God van die vrede, julle volkome heilig maak, en mag julle gees en siel en liggaam geheel en al onberispelik bewaar word by die wederkoms van onse Here Jesus Christus!

Ons kan die volgende vir mekaar bid:

•       1Kron.4:10 ~ …Oh, that Thou wouldest bless me indeed…

•       Die Vrug van die Heilige Gees (Gal.5:22).

•       Dat …….. in diep afhanklikheid van God en die Heilige Gees sal lewe en …….. sal onderwerp aan God se Woord (Matt.5:3; 1Pet.5:6).

•       Dat die Here God …….. sal seën tydens sy/haar stiltetye (Kol.1:9 -10).

•       Dat …….. vergenoeg sal wees met wat God gee (1Tim. 6:10-12).

•       Dat …….. innerlike krag deur die Heilige Gees sal hê sodat Jesus Christus ryklik in hom/haar kan woon (Ef.3:16).

•       Dat …….. en ek mekaar sal liefhê en sal groei in ons verhouding teenoor mekaar en ons verhouding met Christus (Ef.5:22 en Ef.5:25).

•       Dat …….. die Koninkryk van God eerste sal soek en Sy geregtigheid (Matt.6:33).

•       Dat …….. getrou sal wees aan die Woord (1Tim.3:1-7).

•       Dat …….. in wysheid teenoor sy/haar kinders en die gemeente sal optree en dat hy/sy, sy/haar/ons kinders en die gemeente sal liefhê (Ef.6:4; 1Joh.4:7).

•       (Vir mans) - Dat God …….. sal seën en bevestig in die leierskap waarvoor Hy hom geroep het (Ef.2:10).

•       Dat die Here …….. sal seën met liefde, wysheid, nederigheid en onderskeiding (Fil.1:9 -10).

•       Dat die Here …….. honger en dors sal maak om van die Lewende water te drink en te glo, sodat hy/sy na Christus sal gaan en dat daar strome van lewende water uit sy/haar binneste sal vloei (Joh.7:38).

ooo   OOO   ooo