JAKOBUS (1)

Inleiding:

Daar was net twee persone wat gesien kon word as die skrywers van Jakobus: Jakobus die seun van Zebedee en broer van Johannes of Jakobus die half-broer van Jesus. Jakobus die seun van Zebedee is egter vroeg as martelaar oorlede (Hand.12:2) en daarom sluit dit hom uit. Hoewel Jakobus die half-broer van Jesus Hom nie aanvanklik gevolg het nie, het hy later ‘n absolute oortuigde navolger van Jesus, Israel se Messias geword. Hy het Jesus met soveel passie gedien en gevolg dat hy die leier van die gemeente in Jerusalem geword het (Hand. 12:17; Gal.2:9). Hy sterf as martelaar in A.D.62.

Hierdie boek het ‘n besondere Joodse karakter. Ons lees dat dit gerig word aan die 12 stamme van Israel en daar word ook melding gemaak van Abraham, Elija, Ragab en Job.

Die boek is na alle waarskynlikheid in 44-49 A.D. geskryf. Verder word die boek met die Ou Testamentiese wysheids literatuur vergelyk. Ons sien egter dat Jakobus besonderlik beinvloed is deur die Bergpredikasie.

Jakobus	Bergpredikasie	Jakobus	Bergpredikasie
1:2	Matt.5:10-12	3:6	5:22
1:4	5:48	3:10-12	7:15-20
1:5	7:7-12	3:17-18	5:9
1:9	5:3	4:4	6:24
1:12	7:14	4:10	5:3-5
1:20	5:22	4:12-12	7:1-5
1:22	7:21-27	5:2-3	6:19-20
2:5	5:13	5:10	5:12
2:13	5:7; 6:14-15	5:11	5:10
2:14-16	7:21-23	5:12	5:33-37

Die Skrywer en sy boodskap: Jakobus1:1

“Jakobus ‘n dienskneg van God” Wanneer Jakobus na homself as dienskneg van God verwys dui dit duidelik op sy nederigheid. Hy kon na homself verwys het as die seun van Maria en die broer van Jesus,

maar hy verwys na homself as dienskneg of “slaaf” wat duidelik wys op sy gesindheid teenoor God en Jesus. ‘n Slaaf: iemand wat geen persoonlike vryheid het nie en totaal onderworpe en gehoorsaam is aan sy eienaar.